ඇද පූජා කලා

හත්දවසේ දානෙ අක්කලගේ ගෙදර දුන්නා.
බණ දවසෙ 200ක විතර සෙනගක් ආවා.
හීල් දානය පංසලට ගිහින් දුන්නා..
ඒ වැඩ නම් හොදින් කෙරුනා.
තුන්මාසෙ දානෙ ගෙදරදි කරන්න ඕන කියලා
තාත්තා
ඒත් හැමෝම රොබෝල වගේ.
කරන්නෙ කියන්නෙ කන්නෙ බොන්නෙ
ඕනකමකට බඩගින්නට නෙවෙයි.

ගෙයි හැමතැනකම අම්මගේ මතයකන්
පිරිලා..
තාත්තා පැත්තකට වෙලා කල්පනා කරනවා.
එපා කියලා කියන්නැයි..
කොයිතරමි හිත තද කරගෙන ඉන්න හැදුවත්
ආයේ අම්මා කවදාවත් එන්නෙ නෑ කියලා
දැනෙන කොට ඇස් කදුලින් තෙත්වෙන එක
නතර කරගන්න තරම් හිත හයිය නෑ.

අද අම්මගෙ නවන්න පුලුවන් ඇද රාජගිරියෙ
සදාකාලික ආබාධිතයින් ඉන්න වැඩිහිටි නිවාසයකට
ගිහින් දුන්නා.අම්මාට  ඒ ඇද පාවිච්චි කරන්න ලැබුනෙ හරියටම
දවස් 30යි.
 එතන ඉන්න සමහර වැඩිහිටි අම්මලා තාත්තලා
මුලු ජිවිත කාලයටම ඇදෙ ඉන්න වෙලා තියෙන්නෙ.
වැඩිහිටි නිවාසෙ කට්ටිය 250කටත් වැඩි උනත්
ඒ ජාතියෙ ඇදන් තියෙන්නෙ 2යි.
ඇද පූජාකරලා බුදුන් වැදලා පිං අනුමොදන් කරන්න
ඉදපු අම්මගේ අතෙයි කකුල්වලයි ඇගිලි උපතින්ම නෑ..
ඇද එතනට පූජා කරලා ඒ පිනෙන් අම්මට හොද උප්පත්තියක්
ලබන්න වාසනාව ලැබෙන්න කියලා පිං දුන්නා.